Abstract:
سابقه و هدف: دربارة ارتباط تنگاتنگ بهداشت روانی و تابآوری اتفاقنظر بالایی وجود
دارد. هدف اصلی مطالعة حاضر بررسی رابطة بین دلبستگی به خداء دلبستگی به
بزرگسالان و تابآوری با خودشفقتورزی و ذهنآگاهی در دانشجویان مقطع کارشناسی
دانشگاه تهران بود.
روش کار: طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی و جامعة آماری آن شامل کلیة
دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه تهران در نیمسال اول تحصیلی ۹۵-۹۶ بود که از
میان آنان ۲۰۰ نفر از دانشجویان دانشکدة روانشناسی و علوم تربیتی به روش نمونهگیری
دردسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاسهای دلبستگی به خداء
دلبستگی به بزرگسالان تابآوری» خودشفقتورزی و ذهنآگاهی؛ و برای تحلیل دادهها از
آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. در این پژوهش همة
موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله هیچگونه تضاد منافعی گزارش نکردهاند.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین دلبستگی ایمن به خدا با تابآوری» ذهنآگاهی و
خودشفقتورزی رابطة مثبت و معنادار؛ ولی بین دلبستگی اجتنابی با تابآوری»
ذهنآگاهی و خودشفقتورزی رابطة منفی وجود داشت؛ همچنین دلبستگی به بزرگسالان
با تابآوری رابطة مثبت و معنادار داشت؛ اما بین دلبستگی اضطرابی به بزرگسالان با
ذهنآگاهی و تابآوری رابطة معناداری به دست نیامد. همچنین بر پایة نتایج بهدستآمده»
تابآوری و دلبستگی ایمن به خدا توانستند بهطور مثبت ذهنآگاهی را پیشبینی کنند.
ننیجهگیری: افرادی که دلبستگیشان به خدا ایمن بودء برای خود ارزش قائل میشدند و
از او دوری میکردند.
خلفیة البحث وأهدافه: هناک إجماع کبیر علی العلاقة الوثیقة بین الصحة العقلیة والمرونة. الغرض
الرئیسی من البحث الحالی، الدراسة فی العلاقة بین التعلق بالله والتعلق بالکبار والمرونة، مع التعاطف
الذاتی والیقظة لدی طلاب جامعة طهران.
منهجیة البحث: القد اشتمل المجتمع الاحصائی لهذا البحث المترابط، علی کافة طلاب مرحلة
البکالوریوس فی جامعة طهران؛ حیث تم اختیار 200 طالب ا من بین طلاب کلیة علم النفس والعلوم
التربویة بطریقة اخذ العینات المتاحة. ومن أجل جمع البیانات تم استخدام مقاییس التعلق بالله والتعلق
بالکبار والمرونة والتعاطف الذاتی والیقظة وقد تم استخدام الاختبارات الإحصائیة کمعامل ارتباط
بیرسون وأسلوب تحلیل المسار وذلک من أجل تحلیل البیانات. تمت مراعاة جمیع الموارد الأخلاقیة فی
هذا البحث واضافة الی هذا فإن مؤلفی البحث لم یشیروا الی ای تضارب فی المصالح.
الکشوفات: اظهرت النتائج أن هناک علاقة ایجابیة وذات دلالة احصائیة بین التعلق الآمن بالله مع
المرونة والیقظة والتعاطف الذاتی، الا انه کانت هناک علاقة سلبیة بین التعلق المتجنب مع المرونة
والیقظة والتعاطف الذاتی. کما أن هناک علاقة ایجابة ذات دلالة احصائیة بین التعلق بالکبار مع المرونة
بید انه لم تکن هناک علاقة کبیرة بین التعلق المضطرب بالکبار مع الیقظة والمرونة. واستنادا الی النتائج
ایضا استطاعت المرونة والتعلق الآمن بالله من التنبؤ بالیقظة بشکل ایجابی.
الاستنتاج: اثتبت الدراسة أن هؤلاء الذین کان تعلقهم بالله بشکل آمل، کانوا یعرفون قیمة انفسهم
وکانوا یعلمون ان الله یحبهم وانه سبحانه یساعدهم ویستجیب دعاءهم ویلبی طلباتهم وعلی عکس
ذلک فإن الاشخاص ذوی التعلق المجتنب لله، کانوا یحسبون الله بعید المنال وکانوا یجتن ونه.
Background and Objective: The main purpose of this study was to investigate the relationship between attachment to God, attachment to adults, resilience, self-compassion and mindfulness in undergraduate students at Tehran University. Methods: 200 students (100 males and 100 females) were selected by cluster sampling method and completed the attachment to God, attachment to adults, resilience, and self-compassion and mindfulness questionnaires. The research design was correlational. Pearson correlation and path analysis were used to analyze the data. In this study, all the ethical considerations have been observed and no conflict of interest was reported by the authors. Results: The results showed that there was a positive and meaningful relationship between secure attachment to God and resilience, mindfulness and compassion but a negative relationship between avoidant attachment and resilience, mindfulness and compassion. Also, the results showed that attachment to adults had a positive and significant correlation with resiliency, but there was no significant relationship between anxiety attachment to adults and mindfulness and resilience. Also, based on the results, resilience and secure attachment to God could positively predict mindfulness. Conclusion: Those with secure attachment to God value themselves and know that God loves and helps them and responds to their desires and prayers. On the contrary, people with avoidant attachment regard God as out of reach.