Abstract:
با پایان جنگ سرد بازیگران منطقه ای استقلال عمل لازم را برای رقابت مستقیم در مناطق ژئواستراتژیک کسب کردند. در همین راستا سوریه بستر مناسبی برای رقابت قدرت های منطقه ای شد. با شروع اعتراضات داخلی در سوریه (2011) رقابت مذکور آشکار و به اوج خود رسید. اگرچه ریشه های داخلی بحران سوریه انکار ناپذیر است اما نقش بازیگران منطقه ای در تعمیق این بحران قابل توجه است. قدرت های منطقه ای دخیل در بحران سوریه در قالب دو جریان مقاومت و سازش جای می گیرند. این مقاله با هدف بررسی نقش دوبازیگر اصلی جریان سازش (ترکیه و عربستان) در بحران سوریه در صدد پاسخ به این سئوال است که راهبرد عربستان و ترکیه در قبال بحران سوریه چیست؟ «این دو کشور با مداخله در بحران سوریه قصد افزایش نفوذ منطقه ای خود را دارند. راهبرد آنکارا- ریاض در عین شباهت دارای تفاوت های نیز هست» فرضیه مذکور با استفاده از روش مقایسه ای و در قالب نظریه سازه انگاری بررسی شده است.مقاله پیش رو به شکل مقایسه ای و با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی تدوین شده است.
Machine summary:
هدف این مقاله بررسی نقش دو بازیگر اصلی جریان سازش (ترکیه و عربستان) در بحران سوریه و پاسخ به این پرسش است که راهبرد ریاض و آنکارا در قبال بحران سوریه چیست؟ «این دو کشور با مداخله در بحران سوریه قصد افزایش نفوذ منطقهای خود را دارند.
با توجه به مطالب فوق مقاله پیش رو تلاش دارد که با استفاده از روش مقایسهای به این پرسش پاسخ دهد که راهبرد عربستان و ترکیه در قبال بحران سوریه چیست؟ «این دو کشور با مداخله در بحران سوریه قصد افزایش نفوذ منطقهای خود را دارند.
در این مقاله به این نکته اشاره میشود که از سال 2003 تاکنون در ترکیه بهجای دیدگاه امنیت محور که در مواردی باعث روابط ستیزهجویانه با برخی از همسایگان مانند سوریه میشد، سیاست به صفر رساندن مشکلات و همکاری دیپلماتیک با کشورهای همسایه در دستور کار خود قرارداد؛ اما با شروع بحران در سوریه، چرخشی در سیاست خارجی کشور ترکیه به وجود آمد و این کشور، سیاست حمایت از مخالفان بشار اسد را در پیش گرفت و خواهان سرنگونی بشار اسد شد.
جدول 1: شباهتهای راهبردی (استراتژیک) ترکیه و عربستان در بحران سوریه رجوع شود به تصویر صفحه منبع: نگارندگان حمایت لجستیک ریاض و آنکارا از مخالفان ازآنجاکه عربستان سعودی فاقد قدرت نظامی و امنیتی لازم برای مداخله مستقیم در سوریه است، از ثروت و درآمدهای نفتی خود برای مسلح کردن معارضین مسلح سوری استفاده میکند.
به دلیل آنکه سیاست تضعیف حزبالله لبنان و تضعیف روابط ایران با سوریه ازجمله خواستههای اصلی مقامات رژیم صهیونیستی و آمریکا است بدینجهت تلآویو و واشنگتن از این اقدام دولت سعودی حمایت کردهاند و برخی امکانات خود را در اختیار آن کشور قرار دادهاند.